چند نکته مهم گرامر زبان آلمانی

دستور زبان آلمانی یکی از موارد مهمی است که همواره باید در یادگیری زبان آلمانی به آن توجه کنید. روش‌های ساده‌ای برای یادگیری صحیح این مفهوم‌ها ارائه شده است که به‌صورت آنلاین و آفلاین می‌توانید از آن‌ها برخوردار شوید. زبان آلمانی دارای سطوح مختلفی است که هرکدام دارای درجه‌ی سختی منحصر به خود هستند. سطوح زبان آلمانی به سه سطح مقدماتی، متوسط و پیشرفته تقسیم می‌شود. دانستن دستور زبان آلمانی یادگیری زبان آلمانی را ساده‌تر می‌کند و می‌توانید با ساختار کلی این زبان آشنا شوید.

نکاتی درباره گرامر زبان آلمانی

مهم‌ترین قواعد و استثنائات این زبان در این مطلب به شما آموزش داده خواهد شد و می‌توانید ترکیبات فعل را در زمان‌های مختلف یاد بگیرید. صدها نوع تمرین به صورت تعاملی وجود دارد که مبتدیان و دانشجویان پیشرفته می‌توانند از آن بهره مند شده و به زبان آلمانی تسلط بیشتری داشته باشند.
در زبان آلمانی شش حالت وجود دارد که عبارتند از: زمان حال (Präsens)، حال کامل (Perfekt)، گذشته‌ی ساده (Präteritum)، گذشته‌ی کامل (Plusquamperfekt)، آینده (Futur I) و آینده‌ی کامل (Futur II). در هرکدام از این حالت‌ها، افعال باید به‌شکل متفاوتی مورد استفاده قرار گیرند که انتهای آن‌ها معمولا به شکل‌های ich، du، er و غیره در می‌آید. افعال نیز کاربرد متفاوتی در زبان آلمانی دارند و شامل افعال جدا شدنی و جدا نشدنی هستند. در این باب شما می‌توانید صداهای منفعل و ذهنی را نیز پیدا کرده و با نحوه‌ی نگارش این افعال آشنا شوید.

بیشتر بخوانید: آموزش زبان آلمانی و چگونگی یادگیری آن

اسامی در زبان آلمانی

اسامی در زبان شکل متفاوتی دارند و به‌صورت مذکر، مونث یا خنثی کاربرد دارند. از بین آن‌ها می‌توانیم به der Löffel، die Gabel، das Messer و غیره اشاره کرد. ضمایر در زبان آلمانی نیز جای اسم‌ها را می‌گیرند ومی‌توان برای ضمایر شخصی، ضمایر اختیاری، ضمایر نمایشی و ضمایر نامعین تفکیک قائل شد. این مباحث گرامری و یادگیری آن‌ها می‌تواند تاثیر زیادی روی روند بهتر یادگیری داشته باشد و به کار ما سرعت بدهد. اگر شما ساختار کامل گرامر زبان آلمانی را یاد بگیرید، می‌توانید در آینده در همین ساختار حرکت کرده و آلمانی را با سرعت بسیار بیشتری فرا بگیرید.

گرامر صفت در زبان آلمانی

در خلاصه گرامر زبان آلمانی، می‌دانیم که صفت‌ها کاملا توصیفی هستند و نشان می‌دهند که شخص یا اشخاص در چه حالتی قرار دارند و چگونه هستند. به‌عنوان مثال، صفت‌های gut، schnell معنای خوب و سریع را می‌دهند. ما از گرامر صفت در زبان آلمانی می‌توانیم برای توصیف حالت یک شخص، مکان، زمان، دلیل یا روش استفاده کنید. برخی از قیدها نیز در این میان کاربرد دارند و می‌توان نقش مقایسه‌ای را در بین صفت‌ها داشته باشند. حرف اضافه نیز کلمات کوتاهی هستند که از بین آن‌ها می‌توانیم به hier، gestern، darum و sehr اشاره کنیم که معنای اینجا، دیروز، بنابراین و خیلی را می‌دهند. در زبان آلمانی از این گونه حروف اضافه همراه با اسم یا ضمایر استفاده می‌کنیم. ممکن است که برخی از حروف اضافه، یک‌سری پیشوند و پسوند نیز داشته باشد.

تفاوت بین زبان آلمانی و زبان انگلیسی

یکی از اصلی‌ترین تفاوت‌هایی که بین زبان انگلیسی و آلمانی وجود دارد، جنسیت اسمی است. در زبان آلمانی اسم‌ها به جز مذکر و مونث بودن، یک نوع خنثی هم دارند. علاوه بر این، استفاده از عبارت a یا an هم به هرکدام از موارد آن‌ها بستگی دارد و اهمیت آن در گرامر گنتیو در زبان آلمانی نیز بیشتر دیده می‌شود. این کیس‌ها روی اسم تاثیر می‌گذارند و در صورتی که در یک جمله مفعول یا فاعل داشته باشیم، بازهم امکان چنین تغییری بیشتر خواهد شد. گفتنی است که بسته به جنس و نوع جمله، احتمالا باید از افعال قطعی یا غیرقطعی باید استفاده کنیم.